Kendi Mezarım

Kendi mezarıma toprak attım ben

Sen orada bile yoktun!

Nasıl dönmemi beklersin bu hayata

Toprak, ruhumu yavaşça örterken!

Yaptıkların beni bir ölüye çevirdi!

Bir toprak daha kazıp, bir an daha durdum

Çünkü sen düşüncelerimi öldürmedin!

Her yerimi dağıttın ama aklımı senle bıraktın

Sen olmadan bu hayatı geride bıraktım!

İçimdeki ateşi, soğuk bir toprakla değiştirdin!